اما عاملها
گفتيم كه عامل تحريف به طور كلی دو قسم است : عامل عداوت و غرض ، و
ديگر عامل اسطوره سازی . اينجا بايد عامل سومی هم اضافه كنيم ، دوستی و
تمايل . مثال عامل غرض ، جعلها و تحريفهای مسيحيان درباره رسول اكرم و
جعل و تحريفهای امويين درباره حضرت امير است ، و مثال عامل دوستی ، همه
اكاذيبی است كه افراد و اقوام برای نياكان خود جعل میكنند . در مورد
امام او را اخلالگر و تفرقهانداز خواندند كه قبلا گذشت .
اما " اسطوره سازی " خود يك حس اصيل است در بشر كه قبلا اشاره
كرديم . افسانه مجروح شدن پر جبرئيل در جنگ خيبر و همچنين افسانه دو نيم
كامل شدن " مرحب " و نفهميدن خودش . ايضا افسانه پرتاب كردن ابی
الفضل هشتاد نفر را در
صفين به هوا كه هشتادمين رفته بود بالا و هنوز اولی برنگشته بود ، و پس
از برگشتن يكی يكی را دو نيم كرد . همچنين است افسانه ششصد هزار كشته و
هفتاد و دو ساعت بودن روز عاشورا .
عوامل سه گانه فوق در همه جهان بوده و هست .
اما عامل خصوصی : از طرف اولياء دين پيشنهاد شده كه اقامه عزای حسين
بن علی بشود و قبرش زيارت شود و او به عنوان يك فداكار بزرگ هميشه
نامش زنده و پاينده باشد . اين موضوع تدريجا سبب شد كه بعضی مرثيه
خوانان حرفهای پيدا شوند و كم كم مرثيه خوانی به صورت يك فن و هنر از
يك طرف ، و وسيله زندگانی از طرف ديگر درآيد ، از طرفی فكری پيدا شود
كه چون گرياندن بر ابی عبدالله ثواب جزيل و اجر عظيم دارد پس به حكم
الغايات تبرد المبادی " هدف ، وسيله را مباح میكند " از هر وسيلهای
میشود استفاده كرد .
اينجا است كه جعل و دروغ در نظر عدهای مشروع میشود .
به قول حاجی [ نوری ] اگر اينچنين است ، پس چون ادخال سرور در دل
مؤمن نيز مستحب است و هدف وسيله را مباح میكند ، از غيبت و حتی از
بوسه و زنا نيز میتوان استفاده كرد . اينجا است كه داستان روضه خوان
سنگ پران كه قبلا گذشت به ياد میآيد . و اينجا است كه بايد آن خواب
روضه خوانی كه ديد گوشت بدن امام را با دندانهای خود میكند صادق دانست
.
عجبا كه در پنج قرن پيش يك مرد بوقلمون صفت كه معلوم نيست شيعه
است يا سنی به نام ملا حسين كاشفی [ كتابی
می نويسد به نام " روضة الشهداء " . ] اين مرد واعظ است و چون اهل
سبزوار و بيهق بوده و آنجا مركز تشيع بوده ذكر مصيبت هم میكرده است .
اين مرد تا توانسته ساخته و پرداخته و حتی اسمهايی در اين كتاب هست از
اصحاب و از مخالفين كه معلوم است مجعول است و ظاهرا از خود ساخته .
بعد اين كتاب چون فارسی بوده به دست مرثيه خوانها میافتد و سند و مدرك
آنها میشود كه اين كتاب را از رومی خ واندهاند و به همين مناسبت آنها
را روضهخوان گفتهاند ، و اين كتاب بعد بجای همه كتابهای درست ، منبع و
مأخذ روضههای دروغ شده است . اين كتاب در اواخر قرن نهم يا اوايل قرن
دهم نوشته شده است زيرا ملا حسين كاشفی در 910 وفات كرده است . بعد در
اواخر قرن سيزدهم و اوايل قرن چهاردهم كتاب ديگری كه صد چوب به سر آن
كتاب زده به نام " اسرار الشهادش " نوشته و چاپ میشود و كار را
میرساند به آنجا كه رساندهاند . البته كتابهايی از قبيل " محرق القلوب
" نيز بی تأثير نبودهاند .
تحريفهای لفظی از قبيل : داستان ليلی و علی اكبر ، داستان عروسی قاسم ،
داستان آب آوردن حضرت ابی الفضل در كودكی برای امام حسين ، آمدن زينب
در حين احتضار به بالين ابا عبدالله ( ع ) ، عبور اسرا در اربعين از كربلا
، عدد مقتولين ، هاشم بن عتبه با نيزه هجده ذرعی ، روز عاشورا 72 ساعت
بود ، امام حسين بازی شاهان از مكه خارج شد ، بی خبر بودن امام سجاد ( ع
) از وقايع ، افسانه اسب آوردن زينب برای ابا عبدالله و بوسيدن گلوگاه
آن حضرت ، بيهوش شدن امام سجاد ( ع ) و امام صادق ( ع )
اين تحريفها بعضی مربوط است به قبل از حادثه نظير آب آوردن حضرت ابی
الفضل در كودكی برای امام ، بعضی مربوط است به بين راه مثل خروج امام از
مكه بازی پادشاهان ، بعضی مربوط است به روز عاشورا مثل داستان ليلی ،
عروسی قاسم ، آمدن زينب در حين احتضار به بالين ابا عبدالله ، اسب حاضر
كردن زينب برای امام ، افتادن سكينه روی سم اسب ، بوسيدن زير گلو ،
آمدن هاشم مرقال ، آمدن زعفر جنی ، و عدد مقتولين ، و بعضی مربوط است به
بعد [ از اين حادثه ] مثل حادثه اربعين ، بيهوش شدن امام سجاد ، افتادن
امام صادق در كفشكن